Αρόλδος

I

(Harold). Εξελληνισμένο όνομα δύο βασιλιάδων της Αγγλίας.

1. Α. Α’ o Λαγοπόδαρος (Harold Harefοot, ; – 1040). Βασιλιάς της Αγγλίας (1037-40). Γιος του Κανούτου του Μεγάλου, τον οποίο διαδέχτηκε στη βασιλεία της Αγγλίας.

2. Α. Β’ (1022 – 1066). Βασιλιάς της Αγγλίας (1066). Γιος του κόμη Γοδουίνου του Έσεξ, διαδέχτηκε στον θρόνο τον γυναικάδελφο γαμπρό του Εδουάρδο τον Ομολογητή. Νίκησε τους Νορβηγούς στο Στάμφορντμπριτζ και σκοτώθηκε στη μάχη του Χάστινξ κατά του Γουλιέλμου του Κατακτητή.

II

(Harold). Εξελληνισμένο όνομα τεσσάρων βασιλιάδων της Δανίας.

1. Α. Α’ (7ος αι.). Υπήρξε ο δημιουργός της πρώτης δανέζικής αυτοκρατορίας που κατέρρευσε μετά τη νίκη των Σουηδών εισβολέων στη μάχη της Μπραβάλα.

2. Α. Β’ (9ος αι.). Ήρθε σε ρήξη με τοπικούς άρχοντες και κατέφυγε στον αυτοκράτορα Λουδοβίκο A’ τον Ευσεβή. Με απαίτηση του τελευταίου βαφτίστηκε μαζί με την οικογένειά του και την ακολουθία του χριστιανός και αφού ανέκτησε το βασίλειό του, εργάστηκε για τη διάδοση του χριστιανισμού στη χώρα του.

3. Α. Γ’ ο Κυανόδοντας (περ. 910 – περ. 985). Βασιλιάς της Δανίας (935-985;). Γιός του Γκρομ του Πρεσβύτερου. Χριστιανός από το 966, επέβαλε τη νέα θρησκεία στη χώρα του. Στις ημέρες του, η Δανία κατέλαβε τη νότια Νορβηγία καθώς και το Χολστάιν, το οποίο όμως ανακατέλαβε o Γερμανός αυτοκράτορας Όθων B’. Φονεύτηκε σε μάχη κατά του γιου του Σβεν.

4. Α. Δ’ ο Τρυφερός (11ος αι.). Βασιλιάς της Δανίας (1074-80). Ήταν πρωτότοκος γιος του Σβεν Έστριντσεν, με καλό αλλά όχι και ισχυρό χαρακτήρα.

III

(Harαld). Εξελληνισμένο όνομα βασιλιάδων της Νορβηγίας.

1. Α. Α’ ο Καλλίκομος (850 – 933). Βασιλιάς της Νορβηγίας (872-933). Ενοποίησε τη Νορβηγία ύστερα από τους νικηφόρους αγώνες του κατά των φεουδαρχών και κατατρόπωσε τους Σουηδούς (872). Αναδιάρθρωσε το φορολογικό σύστημα της χώρας του, φορολογώντας την έγγεια ιδιοκτησία και προσάρτησε στη Δανία τις Ορκάδες, τις Εβρίδες και τη Σχετλάνδη, όπου είχαν καταφύγει οιευγενείς αντίπαλοί του. Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του ξέσπασαν διαμάχες ανάμεσα στους γιους του, στους οποίους τελικά μοίρασε και το κράτος του.

2. Α. B’ ο Τεφρόχρους (περ. 930 – περ. 970). Βασιλιάς της Νορβηγίας (961-970). Υποδείχτηκε απότον Χάκωνα τον Αγαθό ως διάδοχός του, νίκησε πολλούς αντιπάλους του, τελικά όμως δεν κατόρθωσε να αποφύγει τον διαμελισμό της χώρας του. Βρήκε βίαιο θάνατο στη Δανία.

3. Α. Γ’ ο Αυστηρός (περ. 1015 – 1066). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1040-66). Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του και να καταφύγει στη Ρωσία όπου νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Ελισάβετ του Νόβγκοροντ. Τελικά μοιράστηκε ύστερα από έντονους αγώνες την εξουσία με τον ανιψιό του Μάγνο τον Καλό (1046). Το 1047 έγινε απόλυτος κύριος της χώρας του, λεηλάτησε τη Δανία και εκστράτευσε εναντίον της Αγγλίας με τριακόσια πλοία και με την υποστήριξη των Σκότων και των Ιρλανδών. Ο Α. ίδρυσε το Όσλο (1048), τη σημερινή πρωτεύουσα της Νορβηγίας.

4. Α. Ε’ (1937 – ;). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1991-). Βλ. λ. Χάραλντ Ε’.